سیب

افرادی که به طور منظم سیب می‌خورند، میزان تندرستی خود را افزایش می‌دهند و علاوه بر آن از بروز بیماری‌های متعددی که به‌دلیل کمبود عناصر حیاتی پیش می‌آید، جلوگیری می‌کنند.

در کنار تمام ویژگی‌ها و خواصی که این میوه آسمانی دارد جای تعجب اینجا است که در اکثر میهمانی‌ها وقتی چند نوع میوه در کنار هم قرار داده می‌شود استقبال از این میوه حیاتی بسیار کم است و وقتی برای میل کردن آن تعارف زده می‌شود اکثرا بدون توج به تمام خواص آن و برای راحتی خود به گفتن "مِرسی" کفایت می‌کنند، در حالی که ما روایات و احادیث بسیار زیاد و گویایی از معصومین(ع) در ارتباط با این میوه داریم که نشان از توجه آن بزرگواران به سلامتی انسان‌ها و همچنین ارزش غذایی میوه‌جات به ویژه "سیب" دارد.

اما امام صادق(ع) در باره خواص سیب چنین می‌فرمایند: "اگر مردم می‌‏دانستند در سیب چیست، بیمارانشان را جز به آن درمان نمی‏‌کردند. بدانید که سیب، بویژه، سودمندترین چیز برای قلب و مایه شست‏‌وشوی آن است1".

امام علی(ع) فرمودند: "سیب بخورید، که معده را می‏‌پالاید 2".

امام صادق(ع) همچنین می‌فرمایند: "سیب، پالاینده و خوش‏بو کننده معده است 3".

حضرت امام کاظم(ع) درباره فواید این میوه بسیار ارزشمند فرمودند: "سیب، برای درمان چند چیز سودمند است: مسمومیت، سِحر، جنونی که از زمینیان پیش می‏‌آید، و بلغمی که چیره شده باشد. هیچ چیز منفعتش سریع‏‌تر از این نیست 4".

همچنین به نقل از اسحاق بن مطهّر، از امام صادق(ع) روایت شده است: "سیب، معده را گشایش می‏‌دهد5".

ایشان در حدیث دیگری فرمود: "سیب بخور؛ چرا که حرارت را فرو می‏‌نشاند، درون را سرد می‏‌کند و تب را می‏‌بَرد".

پیشوای پنجم شیعیان همچنین می‌فرمایند: "به تب‌داران خود، سیب بدهید؛ چراکه هیچ چیز، سودمندتر از سیب نیست 6 ".